'Blinde mensen wíllen wel naar de horeca, maar ze zijn niet welkom'

In dit artikel:

Dennis ten Boske, zelf blind en regelmatig gast in Nederlandse horecazaken, klaagt dat blinden nog te vaak onwelkom worden geacht omdat er geen menukaarten in braille beschikbaar zijn. Hij biedt al jaren gratis braillemenukaarten aan horecazaken aan, niet uit activisme maar als consument die zelfstandig wil kunnen kiezen wat hij bestelt. In de praktijk stuit hij op tegenwerpingen als “dat kost geld” of dat het leidt tot een lawine van vertalingen, wat volgens hem vooral een gebrek aan prioritering toont.

Ten Boske benadrukt dat toegankelijkheid niet reactief moet zijn: voorzieningen moeten al aanwezig zijn voordat mensen komen. Hij verwijst naar het VN-verdrag Handicap dat Nederland heeft ondertekend; bedrijven moeten redelijke aanpassingen treffen zodat mensen met een beperking zelfstandig toegang hebben tot goederen en diensten. Een braillemenukaart noemt hij een eenvoudige, betaalbare en noodzakelijke aanpassing die zelfstandigheid en waardigheid bevordert.

Hij wijst ook op de ironie dat horeca ondernemingen moeiteloos investeren in QR-codes, design en sociale media, maar schromen voor een relatief goedkope braillekaart. Zijn oproep is concreet: elke horecagelegenheid zou minimaal één braillemenukaart moeten hebben. Het gaat hem niet om perfectie, maar om een basisnorm: één kaart als teken van gelijke toegang en echte gastvrijheid in plaats van een optionele gunst.