Blik in de bajes: Nachtdienst binnen de gevangenismuren. 'Medische klachten moet je altijd serieus nemen'

In dit artikel:

Complexbeveiligers Eddy en Ron (zonder achternaam in de krant) begonnen een dinsdagnachtdienst rond 21.15 uur in penitentiaire inrichting (PI) Ter Apel. Samen met acht collega’s krijgen ze eerst een korte overdracht van de late dienst en nemen daarna twee net aangekomen gedetineerden in ontvangst die van de rechtbank terug zijn: kleding door de scanner om meegebrachte verboden spullen uit te sluiten, daarna naar de cel.

Eddy en Ron houden toezicht op afdelingen A en B: 128 cellen met 150 gedetineerden. In de PI verblijven op zes cellenvleugels in totaal 456 mannen. ’s Nachts blijven cellen standaard dicht; alleen bij een medisch noodgeval of brand kan de directeur die dienst heeft toestemming geven om een cel te openen — en dat gebeurt alleen met minimaal zes collega’s aanwezig, uit veiligheidsoverwegingen.

Een celoproep via pieper leidt deze nacht tot een medische controle: de gedetineerde voelt zich niet fit, Ron spreekt hem via het luik, schat de situatie in en raadpleegt de dienstdoende arts telefonisch. Pijnstillers worden voorgeschreven en vervolgcontact met het medisch team wordt geregeld. Medische klachten worden serieus genomen, maar de regels en veiligheidsprotocollen blijven leidend.

Aan het begin van de nachtdienst lopen de beveiligers rondes: via het luikje controleren ze of gedetineerden aanwezig en in leven zijn; ademhaling wordt bij slapen visueel gecheckt. Naast technische slotindicaties (groen lampje bij goed afgesloten deur) geven ze de voorkeur aan eigen controle. De nachtdienst is ook geschikt om op mobiele telefoons te speuren: peilzenders worden geplaatst en bij sterke aanwijzingen valt een team van zes onverwacht een cel binnen om het toestel te confisqueren. Mobieltjes, drugs en wapens zijn streng verboden; gedetineerden mogen wel een vaste celtelefoon gebruiken, die de inrichting kan afluisteren. Deel twee van het verhaal verschijnt binnenkort.