Bitcoin, wel of niet doen?
In dit artikel:
Frans Hartjes (pseudoniem) verdedigt in dit opiniestuk bitcoin als digitaal geld met unieke eigenschappen en bespreekt zowel kansen als risico’s. Hij benadrukt dat bitcoin niet gelijkstaat aan de hele cryptomarkt: het is een decentrale, wereldwijde open boekhouding waarop maximaal 21 miljoen munten verschijnen. Die digitale schaarste (satoshi’s als kleinste eenheid) verschilt wezenlijk van banktegoeden, waarvan montante vaak eindeloos vermeerderd worden.
Korte termijn prijsschommelingen zijn groot, maar historisch gezien heeft bitcoin lange termijn rendement laten zien; daarom noemt Hartjes beleggingshorizon cruciaal. In landen met hoge inflatie zoals Venezuela, Bolivia of Turkije fungeert bitcoin al vaak als vluchtmiddel — mits niet door autoriteiten verboden. Banken zien bitcoin als bedreiging: het onttrekt controle en omzet aan traditionele financiële instellingen, wat volgens de auteur mede aanleiding is voor negatieve berichtgeving.
Techniek en veiligheid: miners (gedistribueerde computers) verwerken en bewaren transacties in de blockchain; het netwerk heeft een zeer hoge uptime (genoemd: 99,987%). De laatste bitcoin wordt volgens de protocolregels pas rond 2150 gemined; om de vier jaar halveert de nieuwe aanvoer. Ongeveer 90% is al gedolven, maar naar schatting liggen er miljoenen verloren door slecht beveiligde sleutels. Daarom raadt Hartjes aan hardware wallets te gebruiken en voorkeur te geven aan open-source software; hij noemt voorbeelden als Trezor, Blockstream en Keepkey. Wie zelf custody houdt, is “directeur van zijn eigen bank” en draagt alle verantwoordelijkheid voor veilige opslag en opvolging. Als bewaren en opvolging je niet liggen, kan een exchange uitkomst bieden, al waarschuwt hij voor juridische en operationele risico’s: digitale activa worden nog niet expliciet erkend in het burgerlijk wetboek en exchanges kunnen offline of verboden worden.
Over complottheorieën en hacks stelt Hartjes dat delen van de software ooit zijn ontwikkeld door de CIA, maar dat de code open source is en door derden te onderzoeken. Als het netwerk echt “gehackt” was, zou de waarde onmiddellijk verdampen, wat in zijn ogen niet is gebeurd. Een toekomstige uitdaging is quantumcomputing, maar hij verwacht dat banken eerder kwetsbaar blijken dan bitcoin. Privacy is beperkt: de blockchain is openbaar, waardoor bitcoin niet per se ideaal is voor criminaliteit — contanten blijven anoniemer in de praktijk. Milieu-impact hangt volgens hem af van de gebruikte stroommix; vergeleken met goudwinning, bankinfrastructuur en contant geld is het geen eenduidig verliespost voor het milieu.
Adoptie verloopt volgens Hartjes snel: sommige gemeenten en bedrijven accepteren bitcoin (hij verwijst onder meer naar Lugano en voorbeelden in Zuid-Korea en commerciële integratie door grote technologiebedrijven). Jongeren groeien op met digitale waardes en virtuele aankopen, wat volgens hem de toekomstpositie van crypto versterkt.
Tot slot geeft Hartjes een persoonlijke beleggingsopvatting: hij verwacht een aanzienlijk koerspotentieel en ziet het risico om helemaal niets in bitcoin te hebben als groter dan een kleine blootstelling. Hij benadrukt echter dat elke lezer zelf zijn financiële situatie moet beoordelen en sluit af met een verwijzing naar educatieve bronnen (bijv. Jack Mallers).