Biograaf Anton de Goede: 'Heere Heeresma had een grote mond, maar ook een minderwaardigheidsgevoel'

In dit artikel:

Arthur van Amerongen loopt met biograaf Anton de Goede door het Amsterdam dat schrijver Heere Heeresma (1932–2011) heeft gekend en beschreven. Tijdens die wandeling reflecteert Van Amerongen op Heeresma’s werk en plaats binnen een kleine kring Nederlandse schrijvers die hij geregeld herleest — onder anderen Gerard Reve, Bob den Uyl, Herman Pieter de Boer en Maarten Biesheuvel — wier proza hij verbindt met absurdistische humor en een beklemmend beeld van het naoorlogse Nederland. De tekst gebruikt een sterke zintuiglijke metafoor — de geur van stukgekookte spruiten en koolsoorten op familiefeesten — om de verstikkende sfeer van die tijd te vangen, zoals die in het oeuvre van deze auteurs terugkeert. Van Amerongen onthult ook zijn persoonlijke betrokkenheid: het afscheid van Heeresma beschreef hij emotioneel en openlijk: “Ik heb zijn einde met tranen in mijn ogen zitten schrijven.” De wandeling met De Goede functioneert zowel als literaire hommage aan Heeresma als een poging de plekken en herinneringen zichtbaar te maken die zijn werk hebben gevormd.