Bij Sandberg moet je mais van de kolf eten: zo krijg je Zuid natuurlijk nooit aan de groente (7-)

In dit artikel:

Sandberg, het nieuwe restaurant van het Stedelijk Museum in Zuid, laat twee gezichten zien: overdag een charmante, uitnodigende plek; ’s avonds een inconsistent dineradres. Het restaurant is heropend door het keukenteam van Metro (Noord), met interieurontwerp van Camillo Fiorito: strak, functioneel, met Stedelijk-rode tafels, zwarte stoelen en speciale oplaadbare tafellampjes die in de museumwinkel verkocht zullen worden. Onder de zaak is een bakkerij ingericht; de eigen taart en vooral de boterige croissants voor het ontbijt vallen in de smaak en maken Sandberg overdag tot een aantrekkelijke stop voor bezoekers en buurtbewoners.

’s Avonds mikt het team op een breder publiek onder leiding van chef Clint Kepser. Voor 39,50 euro kun je een (ook vegetarisch) driegangenmenu samenstellen; losse gerechten zijn mogelijk. De bediening is opgewekt, de akoestiek goed en de wijnkaart degelijk, al valt op dat precies hetzelfde glas Cava van Albet i Noya bij Sandberg 7,50 euro kost terwijl het bij hun andere restaurant De Reiger 6,40 euro bedraagt — een vreemde prijsverschil gezien de ambitie om toegankelijk te zijn voor de hele stad.

Culinaire hoogtepunten zijn er: smakelijke kipkroketjes, een kleurrijk voorgerecht van gepofte en gemarineerde rode biet met ricotta en verjus dat erg goed werkt, en prima friet met uitstekende mayonaise. Maar er zijn ook duidelijke missers. De mais met salsa macha is onhandig geserveerd, waardoor het eten rommelig wordt; rauwe makreel is te zwaar door lavendelolie; geroosterde bloemkool oogt aantrekkelijk maar voelt onsamenhangend door een te dunne karnemelksaus.

Het grootste probleem is de steak frites: Sandberg gebruikt vlees van dubbeldoelrunderen (melkkoeien die ook voor vlees dienen) om duurzaamheidsprincipes te respecteren, maar de bereiding faalt hier; de steak ligt in een te zoute pepersaus en is zo taai dat eten ervan onaangenaam wordt. Ook nagerechten en friandises tonen wisselende kwaliteit en soms slordigheid.

Conclusie: Sandberg is overdag een aanwinst voor het museum en de buurt — strak design, fijne bakkerij, enkele sterke gerechten — maar het diner biedt te veel onregelmatigheden en teleurstellingen om voluit te overtuigen; voorlopig levert dat een positieve dagbeleving maar een minder geslaagd avondmenu op.