Bestormers van Capitool kregen al vrijheid, nu willen ze schadevergoedingen van overheid
In dit artikel:
Advocaten van de relschoppers die op 6 januari 2021 het Amerikaanse Capitool bestormden, streven naar schadevergoedingen van de federale overheid. Onder leiding van onder anderen Mark McCloskey hebben ze bij topfunctionarissen van het ministerie van Justitie aangedrongen op de oprichting van een vrijwillig geschillencomité dat elke zaak apart beoordeelt en betalingsvoorstellen doet op basis van de door hen geleden "pijn en verlies". Dit initiatief sluit aan op een bredere ontwikkeling in 2025, toen president Donald Trump op 21 januari meer dan 1.500 betogers gratie verleende en enkele leiders van extreemrechtse groepen vrijkwamen.
De bestorming zelf vond plaats na een toespraak van Trump waarin hij zijn aanhangers opriep zich te verzetten tegen de uitkomst van de verkiezingen. Die dag leidde tot chaos, vijf doden, circa 140 gewonden en later zelfdaden onder vier agenten. De materiële schade aan het Capitool bedroeg ongeveer 3 miljoen dollar; verdachte deelnemers kregen aanvankelijk boetes tussen 500 en 2.500 dollar.
Recent kreeg één betrokkene, Yvonne St. Cyr, als eerste relschopper haar boete terug door een rechterlijk besluit dat haar proces door de pardonregeling ongeldig maakte. Bovendien stemde het ministerie van Justitie ermee in de familie van Ashli Babbitt, die tijdens de bestorming werd gedood, een bedrag van 5 miljoen euro te betalen. President Trump had eerder al gesuggereerd dat compenseren mogelijk was, maar concrete regelingen ontbraken tot nu toe.
Critici waarschuwen dat politici en sommige Republikeinen het beeld draaien: van dader naar slachtoffer. Die kentering gaat gepaard met ontslagen binnen het parket en de FBI, en met een onderzoek tegen speciaal aanklager Jack Smith, die het onderzoek leidde. President Joe Biden heeft herhaaldelijk opgeroepen niet te laten gebeuren dat de gebeurtenissen van 6 januari worden herschreven en benadrukt het belang van verantwoording. De discussie over vergoedingen heeft daarmee juridische én politieke gevolgen: het raakt aan principes over strafrechtelijke verantwoordelijkheid en de vraag of politieke amnestie en financiële compensatie historische veroordelingen kunnen doen kantelen.