België subsidieert miljardenstroom naar buitenland door migranten: dit is hoe het zit
In dit artikel:
Jaarlijks verlaat een aanzienlijk deel van het Belgische nationaal inkomen het land via remittances: geldtransfers van migranten naar hun herkomstlanden. In 2022 bedroegen deze overboekingen 7 miljard euro, waarvan ruim 633 miljoen euro alleen naar Marokko ging. Dit geld wordt vaak gezien als een nobele steun aan familie of een investering in het thuisland, maar heeft ingrijpende economische gevolgen voor België. Het land verliest zo jaarlijks ongeveer 1,2 procent van zijn bruto binnenlands product, een zwaar bedrag in een periode van hoge staatsschuld en krappe sociale budgetten.
De Belgische overheid ondersteunt deze geldstromen actief door migranten fiscaal te bevoordelen; in sommige gevallen kan tot 80 procent van het bedrag worden afgetrokken van de belastingen. Hierdoor verdwijnt niet alleen geld uit de binnenlandse consumptie, maar lopen de belastinginkomsten ook terug. Dit staat in schril contrast met de fiscale behandeling van burgers die in België investeren, zoals in vastgoed of ondernemingen, die juist meer moeten bijdragen.
Naast fiscale stimulansen werkt de regering samen met diasporaorganisaties en banken om het overmaken van geld naar landen als Congo, Senegal en Marokko te bevorderen. Minister Caroline Gennez (Vooruit) gebruikte overheidsmiddelen om migranten te informeren over optimale manieren van geldtransfers. Ook de Europese Unie en de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) ondersteunen via subsidies en programma’s het veilig en efficiënt overmaken van remittances.
België staat volgens de IOM bekend als een voorloper op dit gebied, met een groeiende gemeenschap van 2,1 miljoen migranten en bijna 4 miljoen inwoners met een buitenlandse achtergrond. Sinds 2002 zijn de geldstromen naar het buitenland explosief toegenomen, terwijl binnenlandse uitdagingen zoals zorgtekorten, een drukke woningmarkt en sociale vangnetten nijpend blijven. Ondanks deze tegenstrijdigheden blijft de Belgische overheid het systeem van remittances faciliteren en fiscaal stimuleren, wat leidt tot een structurele uitstroom van financieel draagvlak binnen de eigen economie.