België behandelt wel zieke en gewonde kinderen uit Gaza: 'Als arts hoef ik daar niet lang over na te denken'
In dit artikel:
België vangt wel Palestijnse kinderen op voor medische behandeling; Nederland besloot recentelijk van niet. In Belgische ziekenhuizen worden momenteel ongeveer dertig kinderen uit Gaza behandeld voor ernstige aandoeningen zoals kanker, bloedziekten, metabole stoornissen en zware oorlogswonden. De Brusselse kinder- en spoedarts Gerlant van Berlaer, een drijvende kracht achter de opvang, noemt hen slachtoffers en benadrukt: "Kinderen zijn slachtoffers, nooit partij in een oorlog."
De selectie gebeurt op basis van een WHO-lijst met ruim drieduizend namen van kinderen die lokaal geen adequate zorg kunnen krijgen. België bekijkt per geval of opname haalbaar is: ieder kind reist met een ouder of vertrouwenspersoon die vooraf door veiligheidsdiensten en consulaten wordt gescreend. Daarna wordt gekeken welke Belgische centra de juiste expertise en capaciteit hebben, met het uitgangspunt dat lokale patiënten daar geen nadeel van mogen ondervinden.
Internationale samenwerking is essentieel; soms worden gespecialiseerde medische vluchten georganiseerd waarbij meerdere landen afstemmen wie welke patiënt opvangt. België bouwde op eerdere ervaring: al tijdens het conflict in 2008/2009 werden kinderen geëvacueerd. Uit berekeningen met ziekenhuizen blijkt dat België structureel tussen de dertig en vijftig kinderen per jaar kan opvangen; minister Frank Vandenbroucke sloot uiteindelijk een akkoord voor minimaal dertig behandelingen per jaar.
In Nederland wees de Tweede Kamer vorige week een motie van linkse partijen af om Palestijnse kinderen op te vangen. Politieke gevoeligheden en praktische bezwaren speelden daarbij een rol; Van Berlaer noemt die beslissing onbegrijpelijk en wijst erop dat andere Europese landen, zoals Italië en Slowakije, wel meewerken.
De opvang heeft niet alleen medische impact maar ook menselijke betekenis: artsen en verpleegkundigen ervaren het werk als confronterend maar zinvol, gezinnen krijgen begeleiding en velen willen zo snel mogelijk terugkeren naar Gaza. Tegelijk blijft de situatie schrijnend: sommige kinderen komen te overlijden voordat een plek geregeld is. Voor Van Berlaer toont de inspanning van landen dat internationale solidariteit concreet levens kan redden en hoop kan bieden in een moeilijke periode.