Beelden: VVD-Kamerlid gaat compleet door het lint en 'bespringt' collega in Tweede Kamer (Totale afgang)
In dit artikel:
In de Tweede Kamer ontstond een ophefmakend moment toen VVD-Kamerlid Claire Martens direct na de verkiezing van Thom van Campen tot voorzitter opvallend lichamelijk haar enthousiasme toonde, wat door de auteur van het originele stuk werd bestempeld als ongepast en vernederend voor het ambt. De gebeurtenis speelde zich af in Den Haag, tijdens de procedurele ronden waarin de nieuwe Kamervoorzitter werd gekozen.
Martin Bosma (PVV) werd door de schrijver gezien als de populaire en inhoudelijk sterke kandidaat, maar verloor nadat andere fracties hun stemmen in latere rondes bundelden. Volgens het artikel verdeelde D66 in de eerste ronde strategisch de stemmen en bracht vervolgens in de tweede en derde ronde een groot deel van het electoraat achter Van Campen; einduitslag 79 stemmen voor Van Campen tegen 69 voor Bosma. De schrijver beschouwt dit als een bewuste tactiek om de PVV-kandidaat te blokkeren, niet als een keuze op kwaliteit.
De kritiek richt zich zwaar op het gedrag van Martens en op de VVD-betrokkenen: het feestelijke, bijna uitgelaten vieren van de benoeming zou gebrek aan respect voor het voorzitterschap en het parlementaire decorum tonen. Volgens de columnist ondermijnt het geïmproviseerde juichmoment het gezag van de nieuwe voorzitter nog vóór hij daadwerkelijk kon beginnen, en illustreert het volgens hem een bredere verschuiving in politieke cultuur — partijen die volgens de auteur meer met eigen voordeel en vijandbeelden bezig zijn dan met staatsmanschap.
Het stuk plaatst het incident in een groter narratief over democratische waarde, fatsoen en ethiek. De auteur gebruikt de gebeurtenis als voorbeeld van wat hij ziet als een morele erosie in politiek Den Haag en verbindt die zorg aan actuele politieke dossiers, waaronder medisch-ethische kwesties; het originele betoog bevatte ook oproepen om petities te tekenen tegen de D66-agenda en voor een anti-abortusstandpunt.
Kort samengevat: de Kamerkeuze voor voorzitter liep uit op een partijpolitiek getint steekspel waarin Van Campen dankzij verschuivende tactische stemmen won, en een uitbundige viering door een VVD-collega leverde kritiek op over gebrek aan waardigheid en respect voor het ambt — een incident dat in het betoog wordt gebruikt om te waarschuwen voor bredere negatieve trends in de politieke cultuur.