Anarchie dreigt in wankelend koninkrijk

In dit artikel:

Nederland gaat op 29 oktober naar de stembus na een periode van politieke ontregeling, aangewakkerd door extreemrechtse geweldsuitbarstingen op 20 september in Den Haag waarbij betogers met NSB-symboliek en nazi-groeten door de binnenstad trokken. Omdat het Haagse Binnenhof al geruime tijd niet als werkplek in gebruik is, mislukte volgens het artikel een potentiële machtsovername.

De crisis wordt geplaatst tegen de achtergrond van langdurige bestuurlijke spanningen sinds het vertrek van Mark Rutte, met verwijzingen naar het toeslagenschandaal en het beeld van politici zonder breed democratisch mandaat — in het stuk staat Dick Schoof genoemd als diens opvolger zonder electoraal draagvlak. Binnenlandse problemen zoals woningtekorten, het stikstofdossier, druk op zorg en onderwijs en een toename van geweld tegen vrouwen worden aangevoerd als tekenen van een staat die verzwakt raakt.

Politiek scherp rechts, vertegenwoordigd door Geert Wilders, wijst volgens het artikel migranten en niet-westerse bewoners aan als zondebok voor de malaise; die aantijgingen worden gepresenteerd als ongefundeerd. Internationaal zou Nederland aan invloed hebben ingeboet — de oorlog in Europa en onbetrouwbare bondgenoten verzwakken het land — terwijl de aanhoudende steun aan Israël in de Gaza-oorlog leidt tot kritiek uit het Mondiale Zuiden. Als illustratie van reputatieschade wordt genoemd dat Addis Abeba bereid zou zijn de internationale rol van Den Haag, met name als 'stad van vrede en recht', over te nemen.

Afrikaanse analisten en veiligheidsdeskundigen spreken hun zorgen uit over mogelijke escalatie rond de verkiezingen; sommige waarschuwen voor verkiezingsgeweld en spreken van een reëel risico op een verder verslechterende veiligheidssituatie. De Afrikaanse Unie overweegt waarnemers te sturen en adviseert expats om voorzichtig te zijn; enkele militaire regimes in de Sahel bieden reservetroepen voor een eventuele vredesmissie aan.

Kortom: de komende verkiezingen worden neergezet als cruciaal kantelpunt voor een land dat volgens het artikel worstelt met interne verdeeldheid, bestuurlijke verzwakking en groeiende internationale kritiek.