Amerikanen verhuizen massaal naar het 'idyllische' Mexico dat Trump zo viseert
In dit artikel:
Ongeveer 700.000 Amerikanen vormen momenteel de grootste groep buitenlandse inwoners in Mexico, een aantallen die in twee decennia bijna verdrievoudigd is. Die groeiende aanwezigheid — vooral van welgestelde gepensioneerden, digitale nomaden en mensen die komen voor goedkope zorg of familie — zorgt voor spanningen in kustplaatsen en toeristische hotspots. Filmmakers Itza Bocken en Daniel Patrick Holmes onderzochten dit fenomeen in de VRT NWS-reeks De Nomaden en tonen hun reportage Gulf of America op VRT Canvas en VRT MAX.
In het Yucataanse vissersdorp Chelem beschrijft inwoner Juan hoe het dorpsweefsel is veranderd sinds Noord-Amerikanen huizen massaal beginnen op te kopen: de prijzen stijgen en veel lokale bewoners kunnen zich geen woning meer veroorloven. Mexico is voor veel Amerikanen aantrekkelijk vanwege het warme klimaat, lagere kosten en gunstige wisselkoers (ongeveer 1 USD = 18,41 MXN). Telewerk na de covidcrisis hielp de trend versnellen: tussen 2021 en 2023 nam het aantal verlengde tijdelijke visa voor Amerikanen toe en online platforms promoten verhuizen naar Latijns-Amerika als levensstijlkeuze.
Die beweging stuit op verzet. Afgelopen zomer protesteerden duizenden mensen in Mexico-Stad onder de leus "gringo's out!" tegen wat zij zien als verregaande gentrificatie: huiseigenaren en toeristische verhuurplatforms zoals Airbnb drijven huur- en koopprijzen op en veranderen buurtprofielen. Journalisten en onderzoekers zoals Arne Gillis wijzen erop dat expats weliswaar geld in lokale economieën brengen via cafés en diensten, maar tegelijk bestaande sociale structuren verstoren en lagere inkomensgroepen verdringen.
De situatie is complex: sommigen Amerikaanse migranten voelen zich welkom en benadrukken het belang van integratie. Gepensioneerde Ronnie Arnett zegt dat de gemeenschap hem goed ontving en dat betaalbare zorg een belangrijke reden was om te blijven. Anderen, zoals Kelly Conway Cobb en haar vriendinnen, delen hun leven als expats op YouTube en organiseren lokale liefdadigheidsevenementen, maar kritische stemmen vragen zich af of zulke initiatieven structurele problemen aantonen of verlichten.
Er zijn ook juridische aspecten: er worden geen precieze cijfers gepubliceerd over Amerikanen zonder wettig verblijf, maar migratiediensten meldden 14.538 uitzettingen van Amerikanen in de afgelopen twaalf jaar — een aantal dat daalt. Politieke ontwikkelingen in de Verenigde Staten spelen mee: zoekgedrag op Google toonde een toename van interesse in verhuizen naar Mexico rond belangrijke momenten in de presidentsperiode van Donald Trump, en diverse beroemdheden kondigden vertrek naar Mexico aan uit onvrede met de Amerikaanse politiek.
Bocken en Holmes keren in hun film het klassieke migratieperspectief om en dagen kijkers uit na te denken over vragen als: wie mag migreren en waarom? Zij tonen de ironie dat veel Amerikanen zich als gasten gedragen in een land waarMexico zelf vaak met migratieproblemen wordt geconfronteerd in relatie tot de VS. Tegelijkertijd groeit in Mexico een gevoel van trots en verzet tegen externe druk—economisch en politiek—met brede maatschappelijke implicaties voor de toekomst van toeristische regio’s en gewone wijken.