Alexander Lowen over de relatie tussen wil en wanhoop

In dit artikel:

In zijn boek *Vreugde: Overgave aan het lichaam* bespreekt Alexander Lowen de relatie tussen wil en wanhoop, waarbij hij benadrukt dat een excessieve wil, voortkomend uit het ego, kan leiden tot onnodig lijden. Volgens Lowen ervaren veel van zijn patiënten gevoelens van wanhoop, die voortkomen uit een nostalgisch verlangen naar ware liefde en levensgeluk. Hij beschrijft wanhoop als een verzwakkende kracht die de levenskracht kan ondermijnen en kan leiden tot depressieve gevoelens.

Lowen stelt dat diep huilen therapeutisch kan zijn en trauma's kan helen, maar dat veel mensen dit vermijden uit angst dat het huilen nooit zal eindigen. Hij betoogt dat deze angst irrationeel is, omdat alles vergankelijk is, inclusief pijn en verdriet. Hij legt uit dat mensen die als kind veel wanhoop hebben ervaren, deze emotionele pijn in hun volwassenheid moeten verwerken om vooruit te komen.

Een belangrijke boodschap van Lowen is dat men moet leren omgaan met deze oude gevoelens, in plaats van te proberen ze met wilskracht te overwinnen. Hij adviseert patiënten om zich over te geven aan hun lichaam en de wanhoop te accepteren als een deel van hun verleden, niet als een eigenschap van het huidige moment. Zo kunnen ze echt beginnen met genezen en groeien.