AI versnelt leren, maar in 2026 wint inhoud het van snelheid

In dit artikel:

Elke Wiss’ Socrates op sneakers dient als vertrekpunt: echt leren begint bij luisteren, vragen durven stellen en onderzoeken — niet bij snel antwoorden. De auteur reflecteert op het AI‑jaar 2025 en voorspelt voor 2026 een kentering: van snelheid en massa‑productie naar betekenis, diepgang en mensgerichte leertrajecten.

Wat gebeurde in 2025: AI maakte produceren veel sneller en goedkoper, waardoor taken die vroeger dagen kostten nu in minuten kunnen. Die tijdswinst is waardevol omdat ze ruimte creëert om te verdiepen. Tegelijk waarschuwt de tekst voor het gevaar van ‘snelheid zonder diepgang’ — we mogen niet tevreden zijn met oppervlakkige, automatisch gegenereerde content.

Wat verandert in 2026: organisaties verschuiven hun focus van kwantiteit naar kwaliteit. Drie belangrijke ontwikkelingen bepalen dat beeld:
- Technologie als ondersteuning: AI helpt routinewerk en contentproductie, maar is geen vervanging voor menselijk oordeel.
- Transparantie en vertrouwen: heldere herkomst en controle van AI‑output zijn cruciaal om misinformatie en ongepaste content te vermijden.
- Leren in de flow of work: leeractiviteiten worden geïntegreerd in het dagelijkse werk, waardoor leren relevanter en direct toepasbaar wordt — een idee dat Josh Bersin al eerder uitwerkte en dat in 2026 sterker doorbreekt.

De rol van L&D en interne communicatie verandert wezenlijk. In plaats van vooral maker/producer te zijn, worden leerprofessionals gidsen en curator: zij bepalen wat relevant is, valideren inhoud en zorgen dat leren aansluit op cultuur en praktijk. Interne communicatie schuift aan om ervaringen en feedback te faciliteren; betekenis ontstaat wanneer medewerkers delen wat werkt én wat faalt.

Praktische implicaties voor organisaties: maak strategische keuzes over welke content behouden wordt, investeer in integratie van leren en werken, en bouw processen voor kwalitatieve beoordeling van AI‑output. De kernboodschap is dat de toekomst van leren niet alleen door technologie bepaald wordt, maar door de wisselwerking tussen AI en mensen — in gesprekken, reflectie en gedeelde ervaring ontstaat echte kennis.

De waarschuwing blijft hangen: AI kan ons slimmer laten lijken, maar leidt alleen tot wijsheid als we blijven vragen, twijfelen en verdiepen. De auteur, werkzaam bij een bedrijf dat intranet en LMS ontwikkelt, ziet hoe de grenzen tussen leren, kennisdeling en communicatie snel vervagen — een kans die om bewuste keuzes vraagt.