Actrice Raymonde de Kuyper (70): 'Pensioen? Nee, daar doe ik niet aan. Ik vind wat ik doe nog zó fijn'
In dit artikel:
Actrice Raymonde de Kuyper (geboren Den Haag, 17 maart 1955) viert dit jaar haar 70ste verjaardag, maar vindt die mijlpaal en haar adellijke titel (jonkvrouw) liever niet zo’n groot ding. Ze is momenteel druk met repetities in Utrecht voor de theatervoorstelling Katwijk, waarin ze Andrea speelt: een carrièregerichte moeder die met haar dochter en diens vriend een weekend weggaat en moet omgaan met generatieruzies en onbegrip rond een coming‑out.
Hoewel ze zelf geen kinderen heeft, speelt De Kuyper vaak moeders en haalt ze inspiratie door voor personages een eigen achtergrond en verbeelding te schetsen. Ze zegt dat ze slechts één keer een rol afwees omdat de emotionele beleving van een moeder zo intens was dat ze het zelf niet kon brengen. Op persoonlijk vlak vermoedt ze dat ze als ouder ongerust en onhandig in de dagelijkse chaos zou zijn; het ontbreken van kinderen ziet ze niet als een gemis waar ze spijt van heeft, maar het maakt haar leven wel anders — “nu stopt het bij mij”.
Raymonde groeide op als enig kind in een gezin waar ouders afstandelijker waren; na de ziekte van Pfeiffer bleef haar moeder extra bezorgd. Die achtergrond heeft haar volgens haar gevormd: sociaal, maar ook gesloten en prettig met alleen zijn. Ze woont de helft van het jaar in Frankrijk, waar de natuur en het ritme haar meer als een gemeenschap aanvoelen dan Amsterdam. Vrienden vervullen voor haar deels de rol van familie; ze heeft wel een nicht die echt als familie voelt.
Haar weg naar acteren verliep via improvisatie op school en een periode aan de pedagogische academie, waarna ze een acteeropleiding volgde. Ondanks vroege verlegenheid paste ze goed in de theaterscène en houdt ze nog altijd van het spelen. Ze heeft een breed cv: rollen in Villa Achterwerk, Mees Kees-films, Dag & Nacht, Koefnoen, Jiskefet, musicals en toneel; recent is ze in de bioscoopfilm STRAF te zien.
De Kuyper noemt 70 ‘‘confronterend’’ maar heeft geen plannen om te stoppen; ze is wel selectiever en kiest bij voorkeur projecten die niet maandenlang reizen of lange tournees vereisen. Ze geniet van werken met jongere collega’s en waardeert hun openheid in het uiten van gevoelens. Bekendheid levert haar weinig ongemak op; soms wordt ze herkend als de moeder uit Mees Kees of uit eerder geadresseerde Albert Heijn‑reclames, wat ze juist vaak amusant vindt.
Kort: single, nog actief in theater en film (Katwijk t/m 2 december), en hoopvol dat haar carrièregelmatigheid van onverwachte, plezierige projecten nog lang voortduurt.