Achterhaalde bezuinigingen op gehandicaptenzorg zijn onbegrijpelijk
In dit artikel:
Vanaf 2026 staat de gehandicaptenzorg in Nederland een bezuiniging van 140 miljoen euro te wachten, wat zorgt voor grote onrust onder mensen met een beperking, zorgverleners en zorginstellingen. Deze korting op de langdurige zorgtarieven omvat twee grote posten: een bezuiniging van 88 miljoen euro op behandelingen en 52 miljoen euro vanwege zogenoemde meerjarenafspraken tussen zorgkantoren en aanbieders.
De korting op behandelingen is problematisch omdat het oorspronkelijke plan om bepaalde zorgkosten over te hevelen van de Wet langdurige zorg naar de Zorgverzekeringswet in 2025 is afgeblazen. De bezuiniging die bij die overheveling hoorde, blijft echter toch staan, ondanks dat er geen systeemwijziging komt die geld oplevert. Dit leidt tot een onverklaarbare financiële druk zonder concrete besparingsmaatregelen.
Daarnaast wordt de bezuiniging van 52 miljoen euro gerechtvaardigd met het argument dat langlopende contracten tussen zorgkantoren en aanbieders kosten zouden besparen. In de praktijk blijken deze afspraken echter weinig administratieve lasten te verminderen en financiële zekerheid te bieden, terwijl het bedrag vooral op hoop berust. Bovendien is deze besparing al verwerkt in de nieuwe tarieven, waardoor het extra besluit om het bedrag opnieuw in te trekken onterecht lijkt.
Tegelijkertijd voert de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) een kostprijsonderzoek uit om tarieven voor gehandicaptenzorg meer realistisch te maken, aangezien de huidige tarieven niet kostendekkend zijn. Het combineren van deze noodzakelijke tariefsverhoging met de geplande bezuinigingen zorgt ervoor dat de tarieven opnieuw onder kostprijs komen te liggen. Dit heeft ernstige negatieve gevolgen voor de kwaliteit en continuïteit van de zorg.
De situatie wordt gekenmerkt door een onbegrijpelijke Haagse systeemlogica waarin bezuinigingen blijven staan terwijl de fundamenten ervan zijn weggevallen. Buiten deze bestuurswereld ervaren mensen en organisaties de grote schade die deze maatregelen zouden brengen, en roepen zij op tot het intrekken van de besparingen.