300 jaar Drouwenerveen: Een dorp vol herinneringen en samenhorigheid
In dit artikel:
Aan een ovale tafel in dorpshuis Het Vertier in Drouwenerveen vertellen vijf geboren en getogen inwoners — van 14 tot 84 jaar — over hun dorp, hun herinneringen en hun zorgen. Ze schetsen een plek die bekendstaat om rust, weidse uitzichten en veel persoonlijke betrokkenheid: kleine evenementen trekken vaak rond de honderd deelnemers in een dorp van 275 mensen, een teken van sterke gemeenschapszin.
Drouwenerveen leeft van gezelligheid en tradities. Toneelavonden, buurtbarbecues, bruiloften in het dorpshuis, de jaarlijkse komst van Sinterklaas en streekspelen zoals het neutieschiet’n behoren tot het sociale weefsel. Oudere bewoners herinneren zich uitbundige feesten van vroeger — zeskampen, kermis, kostuumvoetbal en oudejaarsavonturen met slepen, vuurwerk en carbid — die nu veel minder voorkomen.
Het dorpsleven is veranderd: winkels en voorzieningen zijn verdwenen, het dorpscafé brandde in 1993 af en keerde nooit terug, waardoor Het Vertier de rol van ontmoetingsplek overnam. Vrijwilligers houden het gebouw al 26 jaar draaiende; elke zondagmiddag staan er twee mensen van de bar en keuken klaar en zijn er eenvoudige gerechten zoals patat, en daar worden de dorpsnieuwtjes uitgewisseld. Verenigingen — van toneel tot darten, biljarten, tafeltennis en schildergroepen — blijven essentieel om mensen te verbinden en het dorp vitaal te houden.
Toch zijn er zorgen. Nieuwe bewoners uit andere regio’s kiezen vaak voor de rust maar doen minder mee aan activiteiten, waardoor de noodzaak aan betrokken organisatoren groter wordt. Jongeren zijn meer online actief en vinden andere vormen van ontmoeting; daarnaast verhindert schaarse betaalbare woningbouw dat lokale jongeren blijven wonen, omdat huizen vaak worden overboden door kopers uit het Westen. Praktische ergernissen zijn onder meer de plaatsing van een windmolen die het uitzicht verstoort en te hard rijdend verkeer; inwoners noemen een stoep als wens voor meer veiligheid.
Ondanks die knelpunten is er verwachting en saamhorigheid rond het komende jubileumfeest: oud- en jonge bewoners keren terug, er wordt gegrild, herinneringen gedeeld en het voelt als een reünie die het belang van het dorp benadrukt. Bewoners zijn trots op wat ze in stand houden en benadrukken dat het voortbestaan van Drouwenerveen afhangt van vrijwilligers, het dorpshuis en actieve verenigingen — elementen die ze koste wat het kost willen bewaren.
Context: dit beeld weerspiegelt bredere landelijke trends in Nederland — krimp van voorzieningen op het platteland, druk op huizenmarkt en de centrale rol van dorpshuizen als sociale lijm — maar in Drouwenerveen blijven inzet en traditie een sterke basis voor de toekomst.