10 jaar na aanslag Bataclan: 'Vanaf nu ga ik nóóit meer vertellen wat ik die avond heb meegemaakt'

In dit artikel:

Donderdag is het tien jaar geleden dat Parijs werd getroffen door de massale aanslagen van 13 november 2015. Voor veel overlevenden en nabestaanden markeert die mijlpaal een moment van afsluiting: de slachtoffervereniging die hen de voorbije jaren bijstond, houdt op te bestaan. De betrokkenen willen de focus verleggen van voortdurende herbeleving naar herstel en verdergaan met hun leven; zoals een van hen zegt: “De aanslagen hebben me tien jaar lang geobsedeerd.”

De gebeurtenissen van 2015 — onder meer aanvallen in concertzaal Bataclan, op terrassen en bij het Stade de France — lieten een diepe fysieke en psychische impact achter en hebben sindsdien maatschappelijke en juridische nasleep gekend. Het opheffen van de vereniging betekent niet dat de herinnering verdwijnt, maar geeft wel aan dat een deel van de slachtoffers nu kiest voor een andere fase van verwerking en steun, vaak via individuele trajecten of andere, minder zichtbare netwerken. Voor veel betrokkenen blijft aandacht voor preventie, hulpverlening en erkenning van blijvende trauma’s echter een belangrijk aandachtspunt.